U swoich źródeł "Solidarność" jest nie tylko związkiem zawodowym, ale ruchem społeczno-politycznym przeciwstawiającym się ustrojowi PRL, łamaniu praw człowieka i obywatela.
Początkiem "ery Solidarności" był rok 1980, w którym doszło do utworzenia zrębów związku. U genezy leżą jednak pogarszająca się sytuacja gospodarcza za czasów E. Gierka, represje po strajkach w 1976 roku. Jednym z impulsów było również wybranie Karola Wojtyły na papieża w 1978 roku.
W 1980 roku utworzenie "Solidarności" wynikło z fali strajków ogólnopolskich. Pierwsze wystąpienia pojawiły się na Lubelszczyźnie po tym, jak 1 lipca 1980 rząd ogłosił podwyżki cen mięsa i wędlin. Wtedy strajki podjęły: Państwowe Zakłady Lotnicze w Świdniku (8-go lipca), następnie przyłączały się kolejne zakłady: Fabryka Samochodów Ciężarowych w Lublinie, Fabryka Maszyn Rolniczych "Agromet", Lubelskie Zakłady Naprawy Samochodów , Zakłady Azotowe "Puławy" itp., tak, że 18 lipca protestowało już około 70-ciu zakładów. Postulatami strajkujących było odwołanie podwyżki z 1 lipca, ale też zniesienie uprzywilejowania rządzących grup partyjnych i poprawa warunków pracy.